Mój ojciec i mój syn (Babam ve Oğlum) 2005

Lata 80-te, Stambuł. Żona trzydziestokilkuletniego Sadıka własnie ma rodzić. Niestety tej samej nocy wybucha zamach stanu – ulice pustoszeją, a telefony głuchną. Nikt nie udziela im pomocy, w wyniku czego kobieta umiera zaraz po urodzeniu syna. Sadık angażuje się w antyrządowe dziennikarstwo, co przypłaca więzieniem i torturami. Kilka lat później mężczyzna podejmuje decyzję o powrocie do rodzinnego domu w trosce o przyszłość siedmioletniego już synka Deniza.
Film „Mój ojciec i mój syn” („Babam ve Oğlum„) był hitem w tureckich kinach. Obejrzało go ponad 3 i pół miliona widzów, a łączny zysk z wyświetlania wyniósł 18 milionów dolarów.
Moja ocena: 9/10 („rewelacyjny”) Jest to niezwykle wzruszająca historia opowiedziana w niewyszukany sposób ze świetnym aktorstwem i piękną muzyką. Jest głównym tematem są relacje rodzinne, a przede wszystkim niezłomna miłość ojca do syna. Na uwagę zasługuje świetna gra tureckiego aktora dziecięcego Ege Tanmana, który w wieku zaledwie 7 lat stworzył niezapomnianą kreację jako Deniz.