Na zachód (Into the West) 1992

Sześcioletni Ossie i jego starszy brat Tito Reilly należą do społeczności irlandzkich cyganów. Jednakże ojciec chłopców od śmierci ich matki porzucił wędrowny styl życia, zajmuje się dorywczymi pracami i topi smutek po żonie w alkoholu. Pewnego dnia odwiedza ich dziadek chłopców, który przywozi ze sobą pięknego białego ogiera. Pół-dziki koń stroni od ludzi, ale wydaje się darzyć sympatią małego Ossiego, któremu pozwala się nawet dosiąść. Chłopcy postanawiają trzymać go ze sobą w mieszkaniu, co powoduje ostrą reakcję sąsiadów. Władze odbierają im rumaka, a kiedy zdają sobie sprawę, jak wysoko potrafi skakać, szybko trafia on w ręce szefa Narodowej Agencji Bezpieczeństwa. Chłopcy porywają konia z zamiarem ucieczki na Dziki Zachód rodem z ulubionych westernów. Tym samym ściągają na siebie pościg całej irlandzkiej policji.
Moja ocena: 10/10 („arcydzieło”) Film „Na zachód” wyreżyserował Mike Newell, jeden z najlepszych brytyjskich reżyserów (odpowiedzialny za jeden odcinek serii Kroniki młodego Indiany Jonesa). Zachwycająco piękne plenery Irlandii, oryginalna muzyka, dynamiczny montaż, wzruszająca gra aktorska dwójki dziecięcych aktorów i baśniowo-realistyczny klimat to główne zalety tej produkcji.

Podobne
Irlandzką kinematografię często wyróżnia szorstkie aktorstwo i autoironiczny humor. Do interesujących filmów z chłopcami reprezentującymi tę specyficzną narodowość można zaliczyć „Mickybo i ja„, „Pas startowy” i „Prochy Angeli” na podstawie powieści Franka Mc Courta „Popiół i żar”.