Pete wychowuje się wraz z młodszą siostrą w przeciętnej fińskiej rodzinie. Jest szczęśliwym, choć nieco milczącym dzieckiem. Wkrótce w jego serce po raz pierwszy wkrada się niepokój, kiedy przypadkowo jest świadkiem zajścia, w wyniku którego matka zabiera dzieci od męża i wynosi się do dziadków. Tam chłopczyk szybko zapomina o problemach, ponieważ dziadek uwielbia opowiadać różne historie i pokazuje wnukowi tajemnicze światło, które od tego momentu towarzyszy mu w najważniejszych momentach jego życia. Matka jednak decyduje się na powrót do męża, mimo że po alkoholu ma on skłonności do agresywnych zachowań. Pete uważnie obserwuje relacje między rodzicami, uczy się pokonywać lęki i przygotowuje do pójścia do szkoły.
Moja ocena: 10/10 („arcydzieło”) „Tumman veden päällä” to autobiograficzny film znanego fińskiego aktora Petera Franzéna, który w ten sposób przeniósł na ekran swoje wspomnienia wydane wcześniej pod tym samym tytułem, zadebiutował jako reżyser filmowy, a zarazem wcielił się w jedną z mniej znaczących ról. To szczera, niemal bezpośrednia relacja z dzieciństwa, która z humanizmem i zrozumieniem traktuje o ludzkich słabościach i życiowych komplikacjach. Największym atutem filmu jest to, że Peter Franzén zdołał uchwycić najbardziej przełomowy moment w życiu każdego człowieka – kształtowanie się charakteru poprzez dziecięce doświadczenia, eksperymenty i pomyłki oraz obserwacje świata dorosłych.
5 Comments
Add YoursŚwietny film. Po Twoim opisie nie spodziewałem się tak dużego ładunku emocjonalnego, kilka sekwencji jest naprawdę przejmujących, co ciekawie kontrastuje z innymi, ciepłymi fragmentami. Brawa dla reżysera, reszty ekipy, no i aktorów, bo to film zrealizowany i zagrany z wyczuciem (chłopiec grający Pete bardzo naturalny). Pełen zachwyt.
Dzięki za komentarz. To rzeczywiście piękny film. Zachęciłeś mnie, żeby go sobie odświeżyć 🙂
Też go sobie kiedyś odświeżę, nie bez powodu trafił do katalogu ulubionych 😉
[…] „Taniec niedźwiedzi polarnych” przypomina świetny fiński dramat „Tumman veden päällä„. Warto też obejrzeć kolejny film Birgera Larsena „Super […]
[…] Moja ocena: 10/10 („arcydzieło”) Holendrzy po raz kolejny udowadniają, że są mistrzami kina dla dzieci. Zaledwie rok wcześniej powstały świetne „Życie według Nino„, który mierzył się z trudnym tematem śmierci w rodzinie i „Wojna o przyjaźń” pokazująca jak często o przyjaciela trzeba zawalczyć, w zeszłym roku pojawił się kolejny świetny film „Jack Bestelt Een Broertje”, który w sposób delikatny pokazuje tematykę dzieci wychowywanych w niestandardowych rodzinach. „Jack” przełamuje też schematy pod względem narracji – jest to dynamiczny film, w którym kamera rzadko się zatrzymuje, zawsze dotrzymując kroku młodziutkiemu bohaterowi. Piękny film o nauce życia, a jednocześnie zabawna komedia rodzinna. Warto obejrzeć. Podobne: Jeśli komuś spodobał się „Jack Bestelt Een Broertje”, powinien także obejrzeć „Tumman veden päällä„. […]