Dziewięcioletni sierota Gattu mieszka z wujem, który po śmierci jego rodziców przygarnął go z litości. Chłopiec nie tylko zamieszkuje ze swoim opiekunem, ale też pracuje w jego zakładzie odnawiającym zużyte kanistry. W chwilach wolnych od pracy Gattu oddaje się swojej największej pasji – puszczaniu latawców. W sporcie tym rywalizują wszystkie okoliczne dzieci, często próbując strącić latawiec przeciwnika. Mistrzem w tej sztuce jest tajemniczy właściciel owianego legendą czarnego latawca nazywanego Kaali. Jeszcze nigdy nie udało się go strącić, a wielokrotnie podcinał on inne latawce, w tym kilkukrotnie te, które należały do Gattu. Pewnego dnia chłopiec zauważa, że dach miejscowej szkoły, która jest jednym z najwyższych budynków w mieście, może mu dać znaczącą przewagę w rywalizacji. Wkrada się więc do niego, podszywając się pod uczniów z międzyszkolnej wymiany, w celu wypróbowania lokalizacji.
Moja ocena: 9/10 („rewelacyjny”)
Nadzieje i marzenia pracujących dzieci
Praca dzieci jest globalnym problemem powiązanym z ubóstwem. Często wykonywana w niebezpiecznych warunkach, może dokonać spustoszeń w nieprzygotowanym do intensywnego wysiłku organizmie dziecka. Bliski wgląd w świat pracujących dzieci daje wzruszający dokument „Dzieciństwo w cegielni„. Inne dokumenty o tej tematyce to „Dzieci stosów” i „Punam z Nepalu„. Warto też obejrzeć krótkometrażowy film „Kavi„.
