Útěk s Cézarem 1989

Opowieść o siedmioletnim Radku, który nie akceptuje nowej partnerki ojca, bo nie lubi ona jego psa Cezara. Z czasem jednak stosunek chłopca do macochy ulega zmianie.

Zarys fabuły
Siedmioletni Radek (Matouš Soukenka) mieszka w małym miasteczku z tatą leśnikiem i przybraną mamą nauczycielką. Podczas pobytu u dziadków Radek zaprzyjaźnia się z psem Cezarem. Zabiera go do domu, choć macocha jest temu przeciwna. Kiedy chłopiec dowiaduje się, że jego prawdziwa matka żyje, wyrusza na jej poszukiwania.
Moja ocena: 10/10 („arcydzieło”) za wspaniałą rolę Matouša Soukenki
Galeria zdjęć z filmu:

Podobne:
W podobnym nieco smutnym klimacie utrzymane są dwa inne czechosłowackie filmy familijne: „Kapitan Korda” o chłopcu z sierocińca i jego nowej rodzinie oraz „Chlapi přece nepláčou” o chłopcu, które czuje się nierozumiany przez własnych rodziców.
Studio Barrandov
Film „Útěk s Cézarem” w reżyserii Jiříego Hanibala powstał w czeskim studiu Barrandov w czasach jego największej świetności. W latach 70. i 80. produkowano w nim zaledwie kilkanaście filmów rocznie, ale charakteryzujących się wysokim poziomem artystycznym. Świadczą o tym choćby nominacje do Oskara i innych prestiżowych nagród dla twórców związanych z Barrandovem – Jiřiego Menzla i Miloša Formana. Kręcono w nim nie tylko filmy fabularne dla dorosłych, ale także wiele bajek i filmów dla dzieci. Niestety po 1989 r., czyli jakiś czas po wyprodukowaniu filmu „Útěk s Cézarem”, Barrandov został sprywatyzowany, co spowodowało niemal całkowite zaprzestanie produkowania w nim rodzimych filmów na rzecz amerykańskich produkcji. Ponadto Czechy mają restrykcyjną prawną „ochronę” młodych aktorów, która limituje czas pracy dzieci na planie do pięciu dni tygodniowo i godzinowo w zależności od wieku:

• od 0 do do 6 lat – 1 godz / dzień
• od 6 do 10 lat – 3 godz / dzień
• od 10 lat wzwyż – 4 godz / dzień

System ten skrytykował Roman Polański, który miał okazję doświadczyć spowodowanych tym niedogodności, przy kręceniu filmu „Oliver Twist”. Polański zaznaczył, że pogłębia on regres czeskiej kinematografii dla dzieci. Dziś znajduje się ona daleko w tyle za kinematografią holenderską, duńską, a nawet estońską.
Aktualizowana lista interesujących filmów z chłopcami wyprodukowanych w studiu Barrandov

• 1960 r. – „Biała gołębica” reż. Frantisek Vlácil – pełen symbolizmu film o dziesięcioletnim chłopcu, który ratuje ranną gołębicę i tak się do niej przywiązuje, że nie chce jej zwrócić wolności,
• 1966 r – „Dedecek, Kylián a já” reż. Jiří Hanibal – ekranizacja książki dla dzieci „Dziadziuś, ja i osiołek” Jana Ryski o pięcioletnim Jerzyku, który chciałby uratować gospodarstwo dziadka zagrożone przez budowę zapory i mostu,
• 1967 r. – „Útěk” reż. Stepán Skalský – o dwunastoletnim Saszy, który ucieka z domu i chcąc nie chcąc zaprzyjaźnia się z dwudziestokilkuletnim złodziejem Fangią,
• 1967 r. – „Skradziony balon” reż. Karel Zeman – przygody piątki chłopców, którzy skradzionym balonem dolecieli do wyspy Kapitana Nemo,
• 1971 r. – „Hodina modrých slonů” reż. Radim Cvrček, Zdeněk Rozkopal – ekranizacja bajki dla dzieci Oty Hofmanna, pełna baśniowych wydarzeń i postaci przygoda dwójki dzieci,
• 1971 r. – „I znów skaczę przez kałuże” reż. Karel Kachyňa – o chłopcu, który zapada na porażenie dziecięce,
• 1971 r. – „My trzej i pies z Pietipes” reż. Ota Koval – przygody trójki przyjaciół, którzy chcą złapać legendarnego potwora z jeziora w starym kamieniołomie,
• 1973 r. – „Družina černého pera” reż. Ota Koval, Jaromír Dvořáček, Zdenek Sirový – sentymentalna opowieść o przyjaźni sześciu chłopców podczas wojny,
• 1975 r. – „Łobuziaki” reż. Věra Plívová-Šimková – komedia o zwariowanych przygodach trzech uczniów,
• 1977 r. – „Niech żyją duchy” reż. Oldřich Lipský – o gromadce dzieci, które chcą zorganizować klub w starym zamczysku, którego strzeże duch króla i jego córki,
• 1977 r. – „Jak vytrhnout velrybě stoličku” reż. Marie Poledňáková – pierwszy film z Tomášem Holý, odtwarzającym rolę Vaška wychowywanego przez samotną matkę – tancerkę baletową,
• 1979 r. – „Kočičí princ” reż. Ota Koval – filmowa baśń o przygodach dzieci administratora zamku Radka i Terezki,
• 1981 r. – „Na kłusowniczej ścieżce” reż. Václav Gajer – czwarty film z Tomášem Holý występującym jako Vašek (drugi to „Jak dostat tatínka do polepšovny„, a trzeci to „Pod borsuczą skałą„), tym razem chłopiec pomaga dziadkowi, który jest leśnikiem, złapać przebiegłego kłusownika,
• 1981 r. – „Wakacje dla psa” reż. Jaroslava Vošmiková – piąty i ostatni film z przygodami Vaška,
• 1983 r. – miniserial „Latający Czestmir” reż. Václav Vorlíček – o chłopcu, który na skutek pewnego wypadku potrafi przeistaczać się w dorosłego,
• 1985 r. – „Pohádka o Malíčkovi” reż. Gunārs Piesis – baśń filmowa z elementami łotewskich podań ludowych o ubogim chłopu, który musi wygrać z samym diabłem jeśli chce ocalić księżniczkę,
• 1986 r. – „Cudowna czapeczka” reż. Zdeněk Zelenka – o dwójce dzieci, które znajdują magiczny kapelusz spełniający każde życzenie,
• 1989 r. – Útek s Cézarem

Film „Útek s Cézarem” zamyka listę. Studio Barrandov zajmuje szczególne miejsce w światowej kinematografii dla dzieci. Wyprodukowane przez nie filmy są doskonałe technicznie. Łączy je także specyficzny, naturalny, niewymuszony sposób gry dziecięcych aktorów.