Diyarbakır – średniej wielkości miasto, stolica prowincji Diyarbakır w południowo wschodniej Anatolii w dorzeczu Tygrysu to największe skupisko Kurdów w Turcji. Kurdyjscy bracia Mirza i Mirhat rozpoczynają wakacje. Upalne lato daje się chłopcom we znaki. Niestety jedyny basen w okolicy jest zlokalizowany na grodzonym osiedlu, na które bracia nie mają wstępu. Chłopcy postanawiają jednak znaleźć sposób, żeby się do niego dostać. Nie jest to łatwe, ponieważ basenu, który jest ukryty za płotem strzeże całą dobę ochroniarz. Chłopcy jednak nie ustają w coraz bardziej pomysłowych próbach dostania się na basen.
Czas niecierpliwości to film o nierównościach, ale bez z góry założonej tezy. Delikatnie nawiązuje też do fatalnego poziomu edukacji publicznej w Turcji. Mirza i Mirhat pochodzą z ubogiej, ale aspirującej rodziny. Ich ojciec codziennie zagląda do leksykonu i każe im się nauczyć jednego słowa np. demokracja, populizm, demagogia. Bracia również prowadzą dyskusje na różne tematy, które dzięki niewymuszonej grze są bardzo spontaniczne, brzmią jak improwizowane.
Moja ocena: 10/10 („arcydzieło”) Film Czas niecierpliwości dużo zyskuje dzięki fenomenalnej niewymuszonej grze aktorskiej Mirzy i Mirhata. Chłopcy w rzeczywistości mają takie same imiona jak grani przez nich bohaterowie, z pewnością to pomogło im lepiej wcielić się w swoje role. Bardzo ciekawym elementem filmu jest też pokazanie lokalnej specyfiki, różnych zwyczajów i kurdyjskich tradycji. Polecam!